دخترعمه ها بعد از بیش از دو سال در مراسم عموجان دیدیم.
بعد از خاکسپاری که رفتیم خانه، حال ها که کمی بهتر شد، احوالپرسی ها شروع شد.
دختر عمه، سراغ سارا خانم را میگرفت، خاطره ای ازش تعریف میکرد که من در خاطرم نبود:
خونه عمه بزرگمون بودیم و دست سارا میخورد و آب میریزد و مطابق معمول از اینکه کار اشتباهی کرده بسیاااار ناراحت میشود. من برای دلداری بهش میگم اشکال نداره، همه ممکنه آب رو بریزند. حالت دستمال میاریم خشک میکنیم.
سارا خانم ۳ ساله: هر وقت هم شما آب رو ریختی، من دستمال میارم خشک میکنم
این گفتگو و جواب خانم کوچولو، بسی به مذاق دخترعمه خوش اومده بود و تو ذهنشون مونده بود.
۳۰ شهریور ۰۰ ، ۰۶:۲۹
۰ نظر
