بی خُسافه

کلمه ایست که سپهر تحت شرایطی که یادم نیست چی بود ساخت،  و خودش فراموش کرد، اما برای من، وقتی دخترم "بی خسافه گری" میکنه خیلی کاربرد داره. مثلا غذاش رو نمیخوره، یا هر چی اسباب بازی میتونه دستش میگیره، به ازای بقیه اش هم جیغ بنفش میکشه که مبادا رقبا دستشون به اسباب بازیا بخوره و اقدامات بی‌خسافه آمیزی ازین قبیل.