کوچولویم کوچولو
دکتر هر بار، دقیقا در هر بار معاینه، بعد از بررسی، لحظه ای مکث میکند و میگوید که شکمم دو هفته کوچکتر را نشان میدهد.
هربار من هم میگویم شما هربار سر پسرک هم همین را میگفتید و آخر سر هم یک پسر پهلوان 2350 گرمی به دنیا آوردم!
تازه ترش هم، وقتی مامان خود من را هم باردار بود، دکتر به او گفته بود بچه ریزه، و مامان خودش را به خاطر من تقویت کرد و کرد و کرد، تا اندام زیبایش به هم خورد، تازه سر بارداری چهارمش. سر من!
مامان فسقلی، داداش در بدو تولد فسقلی، از خواهرجان چه انتظاری میشه داشت؟
دکتر گفت چرب و نرم و شیرین و اینا بخور. سر پسرک هم گفته بود هرچی به همه میگیم نخور، تو بخور!
خب جان دلم! من در این مدت 10 کیلو وزن اضافه کردم. دخترک اگر طالب بود، چند گرمی بیشتر ازین ده کیلو را سهم خودش میکرد.
حالا فعلا لیدی میل بدمزه میخورم و زینک و آهن و کلسیم و خامه عسل و پسته و کباب و عسل، تا ببینیم خدا چی برامون رقم زده.