مستغرق
پنجشنبه, ۱۶ بهمن ۱۳۹۳، ۰۳:۲۱ ق.ظ
وبلاگت رو باز میکنم که دو سه جمله ای بنویسم، غرق میشم تو خاطرات نه چندان قدیمی تو.
به خودم میام و میبینم چندین بار گزینه نوشته های قدیمی تر رو زدم و خوندم و خوندم
برمیگردم سر مقاله ای که داشتم میخوندم
دیگه نمیدونم کجا بودم و داشتم چی میخوندم و اصلا این چی داره میگه.
فعلا سپهر شیرین زبون ذهنم رو پر کرده و کامم رو شیرین
۹۳/۱۱/۱۶