هشدار

به دو سالگی نزدک میشویم!!

این رو نه تنها از روی شمارش ماه ها و روزها،

بلکه از دیدن پسرکی که خودش رو تو پیاده‌رو خیابون روی زمین انداخته و داره بهانه میگیره،(و هر کی رد میشه یه اظهار نظری میکنه!)

از گریه ها و بهانه گیری ها و عصبانیت ها و پرت کردن های سریالی پسرک،

از صدای پای پسر تقریبا دوساله که وقتی گریه میکنه دور خونه میگرده و خودش رو میکوبه به در و دیوار و چند روز بعد همسایه طبقه پایین میگه که صدای سپهر می اومد که دور خونه میچرخید و گریه میکرد!

از نجوای این روزهاش که «نه! نه!» هست و با خودش و با ما این ورد رو زمزمه میکنه،

از همه ی این ها میشه میشه فهمید که به قول معروف به دو سالگی وحشتناک نزدیک میشویم.

خدا به ما صبر و آگاهی عطا فرماید. آمین.