ایثار در حد تیم ملی

یه پسری هم دارم که از تکه ماهی کوچک تو بشقابم میخواد. وقتی بهش میدم عذاب وجدان میگیره و نمیخوره و برمیگردونه تو بشقاب من. بعد بغض ناشی از احساسات شدید کنان، از غذای خودش به زور میزاره دهنم. 

بعد که سرمرو برمیگردونم، یواشکی تکه ماهی رو برمیداره!

بعد که میبینه من دیدم دوباره میزاره سرجاش و میگه اصلا غذای من رو شما بخور!

پ.ن. ما گرسنه، فقیر، ماهی ندیده، ماهی نخورده، خانم تناردیه، رابینسون کروزوئه، الخ نیستیم!

ننه ننه من گشنمه

یه دختری هم دارم که وقتی گرسنه اش میشه، فاصله رفت و برگشت قاشق از دهان به ظرف غذا و بالعکس رو هم صبر نداره و گریه میکنه!