حلقه

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

مشورت

میپرسم: سپهر به نظرت شام چی درست کنیم؟

میگی: شام درست نکنیم. زنگ بزن بابا بگو شام بگیره!

اینجاست که فرموده اند : «و شاورهم فی الامر» ؟

خداشناسی، دروس اول

مامان خدا به ما دوچرخه داده؟

خدا به ما غذا داده؟

.

.

.

من اصلا خدا رو ندیدم تا حالا! کجاست اصلن؟

امدادگر

- مامان! آدم وقتی تنها غذا درست میکنه لذت نمیبره، دوست داره یکی باشه بهش کمک کنه

(در حال هم زدن مایه ی کوکو، و کمک کردن به من.)

من اگر با گوشای خودم همین الان این جمله ها رو از زبون شما نمیشنیدم، شاید باورم نمیشد این ها استنباط شخصی یه پسر 3 ساله باشند.

شور شیرین

میگی: مامان من دلم برات شور میزنه که فردا میخوای بری دانشگاه.

خوابالو

تو راه برگشت به خونه خوابت برد.

در حال راه رفتن!!!

شیرین بیان

ماشین تزیینی وسط بلوار رو دیدی و میگی: ماشینه راه نمیره، ترکی یه!

مترو صدا میده، و میگی: قطار صدای انگلیسی داد!

-------

با مامان جون تلفنی صحبت میکنیم. بعد از اتمام صحبت میپرسی:

- مامان کی بود؟

- مامان جون

- چی میگفت؟ میگفت از طرفش منو بوس کنی؟

------

قرار بود فردای اون شب مامان بزرگ بیاد پیشت و من طبق روال یک شنبه های این ترم برم دانشگاه.

میگم: اگه گفتی فردا کی میاد سپهر؟

- (در حالی که جواب رو میدونی، به همراه برق چشم ها) بگو!

- ما...

- بگو

- ماما....

- مامان!

- مامان بُ...

- با شیطنت و در حال کنترل خنده: مامان بزی!

--------

فلسفه

- مامان، چرا هی شب میشه، هی صبح میشه؟

و به این ترتیب اولین سوال فلسفی پسرک من در سه سال و 22 روزگی مطرح شد.

دلتنگی به شیوه ی تو

شب موقع خواب، در حالی که سه ماه تمام از شروع ترم و دانشگاه رفتن من میگذره: 

- مامان! چرا اصلا منو با خودت نمیبری دانشگاه؟

---

مدام نامه مینویسی، و بعد برام میخونیشون. مضمون همه شون همینه:

- مامان جونم سلام. دلم برات تنگ شده، زود بیا!

فکر بکر

- مامان من یه فکری کردم برای دستشویی

اول به من برچسب بده،

بعد من بچسبونم

بعد به من بادوم هندی بده

و هیچ وقت هیچ وقت جیشم نگیره!