دو هفته مانده

دکتر وقت سزارین رو برای دو هفته دیگه تعیین کرد و واقعا انگار داری به دنیا میای

لحظات زیادی، before,after خودمان را در ذهنم تصور میکنم

البته beforeاش خیلی نیازی به تصور ندارد، بیشتر تجسم است، اما افتر اش، برایم شگفت انگیز و مرموز است. 

از اینکه به ایعاد واقعی ام برگردم، 

کفش هایم دوباره اندازه ام شوند

بتوانم تند راه بروم

بتوانم غلت بزنم، یا تاق باز بخوابم

اینکه موقع رفتن پاشنه پاهایم سوزن سوزن نشوند 

همه این ها یک طرف

 

اینکه بچه کنارم باشد، 

وقتم دست خودم نباشد

کلی از روز را به شیر دادن و بادگلو گرفتن و جا عوض کردن سپری کنم

اینکه در خیابان، با کالسکه همراه باشم 

اینکه دیگر ساعت تنهایی نداشته باشم، یا به حداقل برسه

ابنها هم یک طرف