تنها با فرزندان در خانه

یک هفته از روزه های ماه رمضان را با وجود بارداری گرفتم، جز حالت تهوع مبهم، مشکل خاصی نبود

که لکه بینی شروع شد. ده روزی تقریبا به شکل مارمولک زندگی میکردم. 

 

یکی دو روزه بهترم و به زندگی سلامی دوباره کرده ام. 

نمیدانم تا کی ادامه داشته باشد

فعلا که از خانه ماندن کلافه ام. 

تعطیلات عید فطر را هم در خانه ماندیم،

که امروز روز آخرش است، و همسر هم سر کار

نماز مصلی را هم نرفتم، به جایش مسجد فائق رفتم و نیمی ایستاده و نیمی نشسته خواندم.

الحمدلله به خاطر سلامتی

الحمدلله به خاطر نینی

و الحمدلله به خاطر این کلافگی

 

فقط دلم تنگ است، و حوصله ام سر رفته

الحمدلله علی کل حال