اینگونه سه ساله شدی

- شوخی ها و شیطنتهایت بزرگانه تر شده. بعد از مریضی ویروسی اخیرش که پنج روز تب را به دخترکم تحمیل کرد، بعد از اینکه حالش خوب شد و برق چشمانش برگشت، خوب متوجه این نکته شدم. 

 

ساعت یک و چهل دقیقه ی بامداده، و تمام جمله بندی های وصف سه سالگی ات را فراموش کرده ام؛ آنهایی که وقتی گردنم را سفت چسبیده بودی و گونه ات را به صورتم فشار میدادی که بخوابی اماده کرده بودم. 

برم بخوابم، بلکه فردا توصیفات دقیق تری از سه سالگی ات از ذهنم بر صفحه وبلاگ تراوش کرد.