کابوس دخترک

بغلم خوابیده بود. تو رختخواب من. یکهو از خواب بیدار شد و شروع کرد به جیغ زدن. گریه میکرد  و جیغ میزد و قل میخورد و تکرار میکرد مامان خیلی بدی. 

دیگه دیدم اروم نمیشه و نمیاد بغلم، با توجه به بی خوابی دیشب ناشی از سرفه های داداشی، خودمو زدم به خواب که اونم بخوابه. رو فرش خوابید و وقتی خوابش سنگین شد بغلش کردم گذاشتم تو رختخواب. بیدار که شد گفتم چرا گریه میکردی؟ فکری کرد و گفت: 

ببعی خونه مامان جونه.

این اولین خواب تعریف کردن دخترک هست، همین الان. 

به قول معروف این روزها: من غش، من ضعف، من قربون صدقه.

فقط هنوز ربطش رو نفهمیدم که چرا داشت منو مورد تفقد و مهربانی قرار میداد هی.