دغدغه

تا یک ماه دیگر یک عضو جدید به خانواده مان اضافه خواهد شد ان شاالله. 

یک عضو جدید، یک نوزاد، که تماما مسئولیتش با من خواهد بود. مسئولیتی اضافه بر دیگر مسئولیتهایم.

گاهی میترسم از این بار مسئولیت ها. گاهی فکر میکنم چه جوری میشه درس خوند و شاغل بود و مادر بود و همسر؟ 

گاهی فکر میکنم فقط دوتای اخری رو باشم و بی خیال دوتای اولی بشم. گاهی که سختی های شاغل بودن مامان رو میبینم. بدوبدوهایش برای بازنشستگی پیش از موعد، خستگیهایش، دغدغه هایش

و گاهی به این همه سال موفقیت و کارامد بودنش فکر میکنم. که اگر این سالها سرکار نبود و خونه بود، چه بیهوده گذشته بود عمرش. 

این روزها فکرم پراکنده است، هزار فکر و هزار آیا و اما و اگر

و دلم به لطف خدا گرم است.

رب انی لما انزلت الی من خیر فقیر