بهونه

اونقدر داره بهم خوش میگذره که نگو!!

پسرک و دخترخاله 5 ساله اش در دقیقه چند بار با هم دارن دعوا میکنن، دخترک حرص پسر ما رو درمیاره، پسرمون هم عصبانی میشه و پرخاشگری میکنه، بعد دخترک چغلی پسرک را به ما میکنه و ما میمونیم پسرک را بابت رفتار زشتش توبیخ کنیم، یا دخترک را بابت رفتار زشت چغلیزاسیون!

علی ای حال، مجبور شدیم پسر دردانه عزیز دلمون رو دقایق اندکی در اتاق در بسته تنها نگه داریم و از حق نگذریم چند اپسیلون رفتارش بهتر شد!!!! (چشم پدر بزرگ و مادر بزرگش روشن!!!!)

از روزهای میانی سفر یک هفته ای مرند و قم به بعد، نمیدانم در اثر سرماخوردگیه، یا زیادی در جمع بودن کلافه ات کرده، یا چشم خوردی!! یا چی، که بساط گریه، بهانه گیری و پرخاشگری به راهه. مخصوصا این دو روز که برگشتیم خونه. 

گاهی به فرار فکر میکنم!!!

به بچه ها میگم: اونقدر امروز دعوا کردید، دیگه فعلا اجازه ندارید با هم بازی کنید. نه زهرا میاد اینجا، نه ما میریم خونه زهرا اینا.

زهرا که در جا متنبه نما ! شده میگه: ما دیگه دعوا نمیکنیم. اگه سپهر دعوا کرد، من دعواش میکنم که دعوا نکنه!!!!!!